ماه رمضان هم گذشت

دیروز زود به خونه رفتم چون پرستار عرفان نیامده بود شوهرم صبح تا ظهر خونه بود و من هم بعدالظهر را قبول کردم تا رسیدم خونه را جارو کشیدم کف آشپزخانه را دستمال کشیده ناهار گرم کرده و خوردیم که صدای عرفان دراومد آی شیر شیر شیر خلاصه همین موضوع کوچیک باعث شد تا شب من عصبی باشم هر چه دنبال شیشه شیر گشتیم نبود که نبود دیگه جایی نبود که نگشته باشیم حتی دم سوپری نزدیک خونه هم رفتم و عصبانیت من شروع شد هرچه ناسزا و فحش که بلد بودم به شوهر بدبختم دادم بلند که الان که فکر میکنم از دست خودم ناراحت میشوم آنهم جلوی بچه ها حتی از خدا مرگش را هم خواستم خلاصه نبود که نبود عرفان خوابش میامد من هم ظهر به امید اینکه بتونم کمی بخوابم آمدم خونه خلاصه اونقدر سر علی داد و بیداد کردم به بهونه درسهاش که الان که فکر میکنم ناراحت میشم . 

آخر زود از خونه رفتیم بیرون رفتم داروخانه یه شیشه تقریبا گرون خریدم دم سوپری شیر خریدم و دادم دستش تا آروم شده و رفتیم کلاس علی خلاصه خیلی خسته شدم  

شب دیروقت اومدیم خونه ساعت 10 شب بعد از کلی شستن لباسهای عرفان که (استفراغی شده بود) و شستن ظرفهای ظهر کمی به کارم فکر کردم و گفتم خدایا    سالم به خونه بیاد و من عصبانی بودم چیزی گفتم  

نمیدونم چرا جدیدا زود عصبانی میشم خوب شده بودم مثلا امسال ماه رمضان اصلا حال و حوصله روزه گرفتن را نداشتم حتی امروز صبح برای اذان صبح بیدار بودم اصلا حس بلند شدن و نماز خوندن را نداشتم نمیدونم چی شده خدایا اصلا بدنم حس هیچ کاری را نداره  

دلم میخواد فقط یه جایی ولو بشم نمیدونم چکار کنم نمیدونم امسال خدا برای ما چه تقدیر کرده آیا سال دیگه این موقع زنده هستیم آیا دوره هم زندگی میکنیم خدا یا شرمنده نمیدونم چرا اینجوری شدم اولا اگه روزه نمیگرفتم شدید عذاب وجدان داشتم ولی الان هیچ هیچ هیچ نمیدونم  

کمی هم با مهرنوش عزیز اگه اینجا روخودنی برام پیام بذار دلم خیلی برات تنگه  کاشکی اینجا بودی